Een kind kun je wel uit de oorlog halen, maar hoe haal je de oorlog uit een kind?

Oorlog
In meer dan 150 landen over de hele wereld heerst momenteel oorlog. Mensen die vaak om de kleinste meningsverschillen elkaar de oorlog verklaren. Zelfs kinderen krijgen wapens in hun handen geduwd,en worden min of meer gedwongen om zelfs hun vriendjes,die toevallig net een andere mening hebben, dood te schieten.Schieten ze niet,worden ze zelf dood geschoten.

De gevolgen die een oorlog voor kinderen heeft is niet te overzien. Ze raken vaak in een isolement,zien telkens de vreselijke beelden van het doodschieten van mensen weer voor zich en vertrouwen niemand meer. Een normaal leven na een oorlog is voor deze kinderen heel moeilijk. Daarom is de stichting War child zo belangrijk. Zij proberen door middel van therapie de kinderen weer kind te laten zijn. Ze proberen dat kinderen elkaar weer vertrouwen. Ze proberen dat deze oorlogskinderen praten over hun eigen gevoel,dat ze openlijk zonder ruzie maken hun mening mogen zeggen. War child haalt kinderen uit de oorlog, maar vergeten kunnen deze kinderen de oorlog nooit.



Wat doet War child?

War child (betekent Oorlogs kind).Ze geven hulp aan kinderen in door oorlog getroffen gebieden. Tijdens muzikale, creatieve en sportieve activiteiten kunnen kinderen uiting geven aan hun emoties.Hierdoor kunnen zij hun oorlogservaringen verwerken. Gezamenlijke activiteiten vergroten het respect en begrip voor elkaar. Zo wil War child de kinderen leren dat er ook een wereld zonder oorlog bestaat. War child leidt lokale medewerkers op om creatieve workshops te kunnen geven en geeft trainingen aan andere hulpverleners en docenten.

Wat is het verschil tussen War child en andere hulporganisaties?
War child Nederland richt zich uitsluitend op kinderen in (na)oorlogsgebieden en biedt vooral psychosociale hulpverlening.Daarin is War child uniek.

Wat is de relatie tussen War child Nederland en de gelijknamige organisaties in andere landen?
War Child Nederland is een deel van een internationaal netwerk van onafhankelijke organisaties die allen de naam War Child hebben.Ze gebruiken allemaal hetzelfde logo.Dit omdat zij dezelfde doelstelling hebben. Het verlenen van hulp aan kinderen in oorlogsgebieden. De organisaties zijn ieder verantwoordelijk voor hun eigen fondsenwerving en zijn juridisch, financieel, operationeel en bestuurlijk onafhankelijk.



Waar heeft War Child Nederland kantoren?

Het kantoor van War Child Nederland is gevestigd in Amsterdam. Daarnaast heeft War Child kantoren in de verschillende projectlanden.

War Child Nederland

In 1994 bezocht Willemijn Verloop het door oorlog verscheurde Bosnië-Herzegovina.Ze kwam in contact met twee Britten .Dit tweetal liep met een zak muziekinstrumenten op de rug. Ze waren op weg naar een keldertje. Daar gaven ze voor War Child Engeland workshops voor kinderen. Al bij haar eerste bezoek was Willemijn overtuigd van het nut van deze benadering van jeugdige oorlogsslachtoffers

Door de oorlog waren de kinderen in zichzelf gekeerd, angstig en wantrouwig. De workshops haalde het kind in hen weer naar boven. Samen muziek maken schiep een onderlinge band. Het zorgde voor onderling begrip, voor respect en natuurlijk ook voor veel plezier. Willemijn raakte enthousiast en besloot zich ook voor War Child te gaan inzetten. Een jaar later was de oprichting van War Child Nederland een feit.

De doelstellingen van War Child Nederland zijn:
Creatieve en sportieve programma’s die gericht zijn op het bijeenbrengen van kinderen die door de oorlog uiteen gedreven zijn.



Sinds de oprichting werken medewerkers, artiesten , bedrijven , particulieren en kinderen onophoudelijk aan een nieuwe toekomst voor kinderen uit oorlogsgebieden. War Child Nederland heeft inmiddels eigen projecten in oorlogsgebieden en werft eigen fondsen. Tweehonderd hulpverleners van War Child Nederland helpen wekelijks zo'n 15.000 kinderen die het slachtoffer zijn geworden van gewapende conflicten.

De hulpverlening van War child

War Child Nederland heeft zich gespecialiseerd in hulpverlening aan kinderen in oorlogsgebieden.Daarbij wordt gebruik gemaakt van creatieve middelen zoals muziek, drama, tekenen en ook sport. De hulp is erop gericht kinderen vaardigheden te leren, waarmee zij hun oorlogsherinneringen en -trauma's kunnen verwerken.

Kinderen leren in gezamenlijk creatieve activiteiten weer spelen en krijgen de gelegenheid hun emoties in een beschermde omgeving te uiten. Ook worden verschillende kinderen via creatieve activiteiten bijeen gebracht, waardoor meer onderling begrip en respect kan ontstaan. Dit kan heel belangrijk zijn voor bijvoorbeeld kinderen van verschillende etnische achtergronden en kindsoldaten.



Wat voor soort hulp verleent War child Nederland?

Sinds de oprichting in 1995 heeft War Child Nederland zich gespecialiseerd in hulpverlening aan kinderen die slachtoffer zijn geworden van gewapende conflicten. De ontwikkeling van een kind komt het best tot zijn recht in een veilige en stabiele omgeving. Er zijn vier belangrijke beschermende factoren die hierin een rol spelen, namelijk: structuur, verzorging, mogelijkheid om te spelen en vreedzaam samenleven. In geval van oorlog vallen een of meerdere van deze beschermende factoren vaak - tijdelijk - weg. Zo moeten vele oorlogskinderen vluchten, leven velen in voortdurende onzekerheid en angst en zijn mogelijk getuige van gewelddadigheden. Als de beschermende omgeving zich na een oorlog weer herstelt, zullen de meeste kinderen in staat zijn om zich verder normaal te ontwikkelen. Als dat niet zo is, kan dat problemen veroorzaken.

In haar hulpprogramma’s streeft War Child Nederland ernaar om de beschermende factoren die belangrijk zijn voor de ontwikkeling van kinderen, te herstellen. Een aspect van deze hulp is kinderen gestructureerde en begeleide vormen van spel en creatieve expressie te bieden, waarbij muziek, tekenen, drama en ook sport worden gebruikt. Doelen van deze ‘creatieve workshops’ zijn onder meer verbetering van concentratie, zelfvertrouwen, samenwerking en ontspanning. Ook kunnen ze dienen om verschillende groepen kinderen samen te brengen, waardoor er meer onderling begrip en respect kan ontstaan.

Alle inwoners van het dorp waarin de kinderen leven worden actief betrokken bij de opzet en de uitvoering van de programma’s. War Child Nederland respecteert de culturele verschillen die er bestaan ten aanzien van de opvoeding van kinderen en de problemen van kinderen. In de samenstelling van de programma’s wordt daar rekening mee gehouden. Dit wordt makkelijker doordat War Child Nederland altijd met lokale hulpverleners werkt. War Child Nederland verzorgt voor hen trainingen en opleidingen. Kennisoverdracht speelt derhalve een belangrijke rol in ons werk. Ook werkt War Child Nederland bij voorkeur samen met (lokale) partnerorganisaties.



Hoe houdt War child de onkosten laag?

War Child Nederland doet er alles aan om de onkosten van de organisatie zo laag mogelijk te houden, zodat zoveel mogelijk inkomsten aan de hulpverlening aan oorlogskinderen kan worden besteed. War Child heeft het CBF-keur voor goede doelen, wat onder meer eist dat minimaal 75% van de inkomsten aan de doelstellingen van de organisatie moeten worden besteed.

War Child houdt de onkosten zo laag mogelijk door...
*zoveel mogelijk met vrijwilligers te werken of medewerkers wier salaris wordt gesponsord.
*sponsors te zoeken voor kantoorbenodigdheden. Bijna alle kantoorartikelen van War Child
Nederland zijn gesponsord, van bureaus en computers tot een deel van de huur van het pand.
*sponsors te zoeken voor promotieartikelen zoals posters, T-shirts en tv-spots.
*bedrijven te benaderen voor gratis dienstverlening.
Maar er zijn nog meer voorbeelden van bedrijven die War Child financieel of in de vorm van dienstverlening sponsoren waardoor de onkosten laag kunnen worden gehouden.



Campagnes

War Child Nederland steunt een aantal nationale en internationale campagnes die erop gericht zijn om de positie en rechten van kinderen te verbeteren, waaronder:

Actie kinderrechten

Op dit moment zijn er wereldwijd 300.000 kindsoldaten die, vaak gekidnapt of gedwongen, deelnemen aan gewapende conflicten. Door hen in te zetten als soldaten worden de rechten van deze kinderen geschonden. In april 1999 is de campagne Stop Gebruik Kindersoldaten van start gegaan en in 2001/2002 vond de Estafette Stop Gebruik Kindsoldaten plaats. War Child ondersteunt deze campagnes. De doelstelling van de campagnes is bij te dragen aan de bestrijding van de inzet van kinderen in gewapende conflicten.



VN kindertop 2002

In mei 2002 organiseerden de Verenigde Naties in New York een wereldconferentie over kinderen. Regeringsleiders uit de hele wereld kwamen bijeen om afspraken te maken om de leefomstandigheden van kinderen wereldwijd te verbeteren. In Nederland verenigde een groot aantal ontwikkelings- en jongerenorganisaties, waaronder War Child, zich in het Platform VN-Kindertop. Onder het motto 'United Power for Children' riepen zij op tot actie. Het doel was om de Nederlandse bevolking en Nederlandse instanties te bewegen hun verantwoordelijkheid te nemen ten aanzien van het verbeteren van de positie van kinderen wereldwijd.

Kinderen en oorlog

Bijna zestig miljoen mensen zijn in de twintigste eeuw omgekomen door oorlogsgeweld. Ook nu woeden over de hele wereld tientallen oorlogen en worden conflicten met wapens uitgevochten. Van sommige oorlogen zien wij de droevige beelden dagelijks op televisie. Beelden van verdriet, dood, angst en ontreddering. Ze laten een fractie zien van het effect van oorlogsgeweld op mensen. Lang niet alle oorlogen krijgen aandacht. Deze oorlogen en de gevolgen ervan gaan aan ons voorbij.

De gevolgen van moderne oorlogen zijn beschamend. Meer dan tachtig procent van de oorlogsslachtoffers zijn burgers. De meerderheid daarvan zijn vrouwen en kinderen. In de afgelopen tien jaar zijn anderhalf miljoen kinderen gedood door oorlogsgeweld. Vier miljoen kinderen zijn voor hun leven invalide geworden. Nog eens tien miljoen kinderen hebben ernstige psychische schade en trauma's opgelopen.

Deze kinderen hebben last van nachtmerries, slaapstoornissen, depressies en uitbarstingen van woede of machteloosheid. Velen zijn somber over hun toekomst. Terwijl juist deze kinderen voor de zware taak staan hun eigen verwoeste land weer op te bouwen. War Child trekt zich het lot van deze kinderen aan. En helpt hen vanuit de gedachte dat onderling vertrouwen en respect zal bijdragen aan een duurzame vrede. Creatieve therapie is een middel daartoe. Het draagt onder meer bij aan het herstel van zelfvertrouwen en aan de bereidheid te werken aan een gemeenschappelijke toekomst. Daarom biedt War Child psychische en sociale hulp aan de jonge generaties in oorlogsgebieden. Zodat zij zich kunnen ontwikkelen tot “De generatie die vrede sluit”



Projecten

Oorlogservaringen kunnen een onuitwisbare invloed hebben op de ontwikkeling van een kind. In het ergste geval blokkeert een kind. Het kind kan het verleden niet verwerken en de verdere groei stagneert. War Child ontwikkelt en financiert hulpverlening die erop gericht is om die blokkades te doorbreken.

War Child maakt gebruik van creatieve middelen en technieken. De hulp komt ten goede aan individuele kinderen, maar brengt ook diverse groepen kinderen bij elkaar. Creatieve en sportieve activiteiten stimuleren de integratie en acceptatie van andere kinderen. Met deze bijzondere vorm van hulpverlening legt War Child een basis voor een toekomst zonder oorlog en geweld.

War Child heeft projecten in:

Afghanistan:

De geschiedenis van Afghanistan kenmerkt zich door oorlog en strijd, zowel als gevolg van buitenlandse invallen als door interne stammenconflicten. In de jaren zeventig was er een voortdurende machtswisseling tussen diverse groeperingen, waaronder islamitische en een linkse op de Sovjet Unie georiënteerde stroming. De oorlog kostte aan zo’n anderhalf miljoen mensen het leven en heeft vijf miljoen Afghanen doen vluchten, vooral naar Pakistan en Iran. Nog eens twee miljoen mensen ontvluchtten hun huizen en dorpen naar andere delen van Afghanistan.

Nadat de Sovjettroepen zich in 1989 hadden teruggetrokken, keerde een deel van de vluchtelingen weer naar huis, maar de oorlog was nog niet voorbij. Diverse krijgsheren streden om de macht. In 1996 was het de Taliban (letterlijk: studenten van madrassa’s – koranscholen) die aan de macht kwam. Op een aantal gebieden in het noorden van Afghanistan hadden zij het land in handen en voerden en streng islamitisch regime in.

Na de aanslagen van 11 september eiste de Verenigde Staten uitlevering van Osama Bin Laden. Toen de Taliban dat weigerde viel de VS aan. Enkele weken later viel het Taliban regime. Afghanistan heeft nog een lange weg te gaan. De economische omstandigheden en voorzieningen zijn slecht en het is er nog steeds niet veilig.



Bosnië-Herzegovina:

Bosnië-Herzegovina was tot 1992 een deelrepubliek van het voormalige Joegoslavië. Het verklaarde zich in april 1992 onafhankelijk. Het Servische deel van de bevolking trachtte dit te verhinderen en startte met steun vanuit Belgrado een burgeroorlog. In de periode 1992 tot 1995 werd een zware strijd geleverd tussen enerzijds de Bosnische Serviërs tegenover de Moslim en Kroatische bevolkingsgroepen en anderzijds onderling tussen Moslims en Kroaten. Meer dan 3 miljoen burgers vluchtten naar andere landen of ging binnenslands op de vlucht. Na het vredesakkoord van Dayton in november 1995 is de vrede gehandhaafd, mede dankzij een internationale troepenmacht. De wederopbouw van het land komt langzaam op gang. Hoewel vele vluchtelingen zijn teruggekeerd naar hun oorspronkelijke woonplaatsen, zal nog veel hulp nodig zijn om de getroffen bevolking aan een nieuw bestaan te helpen.

Hoewel de oorlog in Bosnië-Herzegovina voorbij is, dragen talloze kinderen sporen van gewelddadigheden met zich mee. De stad Mostar is nog steeds verdeeld in een moslim en een Kroatisch deel. De kinderen zijn zo gewend geraakt aan wreedheden en haat, dat ze moeten leren zich in vrede te ontwikkelen. War Child helpt hen daarbij.

War Child Nederland steunt in Bosnië diverse programma's. In het Pavarotti Music Center is een intensief muziektherapieprogramma, wat is uitgebreid naar jeugdcentra en kindertehuizen in de omgeving. Hulpverleners van het Music Center zijn ook werkzaam in Sarajevo in een school voor blinden en slechtzienden. Creativiteit helpt deze kinderen hun emoties non-verbaal te uiten en hun gevoelens met anderen te delen. De school is van groot belang voor de persoonlijke ontwikkeling van de leerlingen. Ook geeft een lokaal team van hulpverleners muziekworkshops op scholen in de omgeving van Mostar. Wekelijks nemen ruim tweeduizend kinderen hieraan deel. Halverwege Mostar en Sarajevo ligt Pazaric, een psychiatrisch hospitaal. Ook hier organiseert War Child creatieve workshops.



Alle War Child programma's in Bosnië-Herzegovina werken met kinderen van verschillende etnische achtergronden. Via muziek probeert War Child hen weer samen te brengen. Voor een stad als Mostar is dit een belangrijke ontwikkeling in het vredesproces.

Eritrea:

Na de 30-jarige onafhankelijkheidsstrijd tussen Eritrea en Ethiopië, vond tussen 1998 en 2000 opnieuw een groot grensconflict plaats. De strijd resulteerde in meer dan een miljoen vluchtelingen en ontheemden. Op 18 juni 2000 werd een ‘staakt-het-vuren’-verdrag ondertekend. De VN houdt toezicht op de naleving van dit verdrag en het bewaren van de vrede. Vele vluchtelingen zijn inmiddels teruggekeerd naar hun gebieden van herkomst, maar tienduizenden mensen, waaronder veel kinderen, verblijven nog steeds in vluchtelingenkampen. Eritrea is economisch zwaar getroffen door de oorlog en kan de opvang van de terugkerende vluchtelingen nauwelijks aan. De omstandigheden in de kampen zijn erbarmelijk en de roep om buitenlandse hulp is groot.

In 2001 is War Child Nederland begonnen met een project in Eritrea. Duizenden kinderen in Eritrea zijn de afgelopen jaren slachtoffer geworden van de gewapende strijd met Ethiopië. Velen van hen leven in vluchtelingenkampen. Hun toekomstperspectieven zijn weinig hoopvol. Hoewel de meeste kinderen wel onderwijs krijgen, zijn Eritrese autoriteiten bezorgd om de verdere psychische ontwikkeling van deze jonge generatie. Om daar positief aan bij te dragen, is War Child begonnen met het organiseren van creatieve en sportieve activiteiten voor kinderen.



De situatie van de kinderen
Veel kinderen zijn als gevolg van de oorlog gescheiden van hun ouders of in vluchtpogingen hun ouders kwijtgeraakt. Deze kinderen zijn veelal opgevangen door eigen of bevriende families en verblijven met hen in vluchtelingenkampen. De kinderen leven in barre omstandigheden en hebben nauwelijks afleiding van de alledaagse ellende. Opvallend is dat de kinderen in de kampen niet spelen en weinig plezier kennen. Psychologen verwachten in de toekomst problemen met deze jonge generatie als zij zich niet enigszins 'normaal' kunnen ontwikkelen. Hulpverleners, docenten en regeringsfunctionarissen uit Eritrea verwelkomen daarom de hulp van War Child.

Hulp van War Child
War Child Nederland werkt sinds juli 2001 in Eritrea en verzorgt er creatieve activiteiten voor kinderen en trainingen voor leerkrachten. War Child Nederland heeft daarvoor lokale hulpverleners opgeleid.

Georgië

Sinds het uiteenvallen van de Sovjet Unie gaat Georgië zwaar gebukt onder etnische conflicten. In de afgelopen tien jaar zijn in Georgië maar liefst drie oorlogen uitgevochten. Honderdduizenden mensen hebben uit angst voor het geweld hun huizen en dorpen moeten verlaten. Sommige vluchtelingen zijn meermalen verdreven. Ze hebben onderdak gevonden in verlaten schoolgebouwen, oude fabrieken, hotels en tenten. De voorzieningen zijn volstrekt ontoereikend. Nog steeds lopen de spanningen tussen de bevolkingsgroepen hoog op. Sommige vluchtelingen wonen al meer dan acht jaar in een vluchtelingenkamp. De vluchtelingen in Zugdidi proberen vaak nog ‘hun’ land in Abchazië te bewerken. Ze reizen op en neer, met gevaar voor eigen leven.



War Child Nederland werkt sinds eind 1999 in Georgië samen met twee lokale organisaties, Atinati en the Foundation for Development for Human Resources (FDHR). Deze worden financieel en met expertise ondersteund door War Child Nederland. Tot 2002 hebben zestien medewerkers psychosociale hulp gegeven aan kinderen in Tblisi en Zugdidi. In 2002 is dit uitgebreid naar Abchazië en Zuid-Ossetië. In beide gebieden zijn lokale hulpverleners getraind in psychosociale hulpverlening aan kinderen met gebruik van creatieve middelen. Deze nieuwe medewerkers zijn onder begeleiding van ervaren mensen van Atinati en FDHR creatieve workshops voor kinderen gaan verzorgen in Abchazië en Zuid-Ossetië. Om het proces van ‘peacebuilding’ in Georgië verder te versterken zendt Atinati wekelijks een radioprogramma uit met het thema ‘conflict’. Naast de psychosociale programma’s worden ook zomerkampen voor kinderen georganiseerd en leerkrachten voorgelicht over de psychosociale ontwikkeling van kinderen.

War Child Nederland heeft tevens een klein kunsttherapie project in het Kaukasusgebied gesteund, specifiek voor kinderen in vluchtelingengemeenschappen in Georgië, Nagorno-Karabakh, Azerbeidzjan, Ossetië en Abchazië. Het project moedigt de kinderen aan om hun gedachten en gevoelens te uiten via tekeningen. Kinderen van alle etnische groeperingen participeerden in het project.

Kosovo

Al eeuwenlang zijn er conflicten tussen Servië en Albanië over Kosovo. Negentig procent van de Kosovaarse bevolking is van Albanese afkomst. Daarom kreeg het gebied in 1974 een onafhankelijke status. In 1989 werd deze status echter door de Serviërs ingetrokken. Daarna werden de Albanese Kosovaren als achtergestelde burgers behandeld.

War Child Nederland startte in 1999 een creatief psychosociaal programma voor Kosovaarse kinderen in Albanië. Met de terugkeer van de vluchtelingen in Kosovo is War Child Nederland gaan werken in de regio’s rondom de steden Peja, Gjakova en Prishtina. Ieder jaar nemen zo’n 2000 kinderen en jongeren deel aan het creatief psychosociale programma.



In de zomer van 2002 is War Child in Kosovo gevraagd een training voor leerkrachten te verzorgen in het kader van een nationaal Kosovaars bijscholingsprogramma (Kosovo Educational Development Program). Bijna 500 Kosovaarse leerkrachten hebben de training gevolgd die ging over de mogelijkheden en het belang van creativiteit in de ontwikkeling van kinderen. Het was voor het eerst dat de methodiek van War Child Nederland werd opgenomen in een landelijk onderwijsprogramma.

Tsjetsjenië en Ingoesjetië

De Tsjetsjeense onafhankelijkheidsverklaring van voormalig Sovjet-generaal Doedajev in 1991 ontlokte een ongekend hevige en bloedige reactie van Rusland. Het leidde uiteindelijk tot oorlogen. Het conflict is nog steeds niet opgelost. Meer dan tweehonderdduizend Tsjetsjenen zijn voor het geweld gevlucht naar het kleine buurland Ingoesjetië. Voor Ingoesjetië betekende dat een verdubbeling van het aantal inwoners. De gezondheidszorg en andere voorzieningen zijn dan ook ontoereikend.

De Tsjetsjenen worden opgevangen door families en in vluchtelingenkampen. Al snel werden ze ook ondergebracht in loodsen, oude fabrieken en ontstonden zelfs spontane nederzettingen. Zelfs lege treinwagons werden ingezet om onderdak te bieden. Vooral de kinderen zijn er vaak zeer slecht aan toe. Velen van hen zijn getraumatiseerd door de oorlog en het plotselinge, gedwongen vertrek uit de vertrouwde omgeving. Voorlopig zullen deze mensen nog in onzekerheid blijven leven. De strijd houdt aan en de toekomst van Tsjetsjenie is onzeker. Het ziet er niet naar uit dat de vluchtelingen op korte termijn terug naar huis kunnen.

War Child Nederland geeft hulp aan kinderen in Tsjetsjenië en Ingoesjetië. Sinds 1998 ondersteunt War Child het traumacentrum 'Kleine Ster' in de Tjetsjeense hoofdstad Grozny. Toen de oorlog in oktober 1999 weer oplaaide, moesten de psychologen van de 'Kleine Ster' het centrum verlaten. Zij vluchtten met andere Tsjetsjenen naar Ingoesjetië. Daar hebben ze hun werk voortgezet.

Eind 2000 zijn enkele hulpverleners van de lokale partner organisatie van War Child (CPCD) teruggekeerd naar Grozny. De situatie die zij aantroffen is schrijnend. Grozny is vrijwel helemaal verwoest. De kinderen zijn bang en hebben vaak nachtmerries. Vier teams van lokale hulpverleners hebben de draad weer opgepakt. In creatieve workshops geven ze de kinderen plezier en rust en leren ze hen met hun emoties om te gaan.

Bekende artiesten als ambassadeur voor Warchild

Heel veel artiesten zetten zich al jaren belangeloos in voor War Child. Veel artiesten voelen zich verbonden met onze hulpverlening aan oorlogskinderen, mede omdat muziek daarin een belangrijke rol speelt. Muziek is universeel en brengt mensen van verschillende nationaliteiten, culturen en etnische achtergronden bij elkaar. Het helpt bij de verwerking van het verleden en geeft hoop en kracht voor de toekomst

Lá-Lá-Lá Opera Familieconcert /Freek de Jonge voor War Child

Bløf is meerdere malen voor War Child in actie gekomen. In augustus 2002 gaven zij een besloten concert in het kader van de Sky Radio Zomer-toer die in het teken stond van War Child. Bløf riep bezoekers op om Friend van War Child te worden. In maart 2001 bracht Bløf een speciale live CD uit, ter nagedachtenis aan Chris Götte. De band doneerde de volledige opbrengst van de CD aan het War Child project in Bosnie-Herzegovina. Ook trad Bløf op voor War Child tijdens de bevrijdingsfestivals in 2000.



BN-ers poseren voor Stenders Vroeg kalender
In het voorjaar 2002 werkten vele bekende Nederlanders mee aan de Stenders Vroeg kalender. Zij kropen in de huid van hun favoriete muziekfilm-acteurs, wat bijzonder mooie platen opleverde! Aan de kalender werkten naast fotografe Patricia Steur onder meer mee: Rob Stenders, Rob Siebelink, Di-rect, Chris Zeegers en Manuela Kemp. De opbrengst van de kalender, ruim € 113.580 ging naar War Child.

Sita op bevrijdingsfestivals voor War Child
Sita bracht War Child onder de aandacht van de bezoekers van de bevrijdingsfestivals in Vlissingen, Rotterdam en Amsterdam.

K-otic tour
De leden van K-otic verbinden zich persoonlijk met de doelstellingen van War Child. Martijn, Rachel, Anna, Bouchra, Bart en Stefan zijn allemaal Friend van War Child. Tijdens de No Perfect World Tour vroegen ze aandacht voor War Child en zongen ze speciaal voor War Child het nummer 'War' van Edwin Starr.

Trijntje Oosterhuis treedt op tijdens bevrijdingsfestival 2001
Trijntje Oosterhuis trad speciaal op voor War Child gedurende de bevrijdingsfestivals in Almere, Haarlem, Leeuwarden, Wageningen en Assen. Zij deed dat samen met Nederlandse kinderen en Joseph Bangura, een muzikant uit Siërra Leone.



Nederlandse artiesten in Carré
Tijdens de Kosovo crisis hebben onder andere Freek de Jonge, Herman van Veen, Boudewijn de Groot, Jasperina de Jong, Mathilde Santing, Jaap van Zweden, het Orkest van het Oosten, Robert Jan Stips, Remco Campert en Marco Borsato een benefietavond gehouden voor de kinderen uit Kosovo. De volledige opbrengst van de kaartverkoop ging naar War child projecten in Kosovo. Herman van Veen en Freek de Jonge zongen samen het Wiegeliedje.

Marco Borsato: ambassadeur van War Child Nederland
Marco Borsato is ambassadeur van War Child Nederland. Hij steunt War Child met donaties, concerten en andere fondsenwervende activiteiten.

Marco over Warchild:

"War Child spreekt het goede aan in mensen. Iedereen heeft goedheid in zich. Mijn grootste uitdaging is om harten open te zingen. Ik hoefde niet lang na te denken over de vraag of ik ambassadeur wilde worden van War Child Nederland. Dit doel past bij mij." Zegt Marco.



Marco Borsato is sinds 1998 ambassadeur van War Child Nederland. Hij steunt War Child met fondsenwervende en promotionele activiteiten en bezoekt projecten. Hij schreef reisverslagen over zijn bezoeken aan Ingoesjetië, Kosovo en Sierra Leone. Marco stond de opbrengst af van een aantal concerten en hij kookte voor zijn fans tijdens Feast for Peace. Ook daarvan ging de opbrengst naar War Child. Hij werkte mee aan 'Voorgoed', de CD-single van BNN & Friends voor War Child. En hij zong een speciaal War Child liedje, De Speeltuin dat ook is gebruikt voor het bekende tv-spotje.

Marco's bezoek aan Kosovo

"Een jaar na de oorlog spelen de kinderen weer. Maar nu kijken ze vanaf hun schommels uit op de grote nieuwe begraafplaatsen die overal het dorpsbeeld bepalen." In mei 2000 bezocht War Child Ambassadeur Marco Borsato het War Child project in Kosovo.



Enkele fragmenten uit zijn dagboek.

"Ten tijde van de oorlog kreeg iedereen een ontzettend triest beeld van Kosovo, maar nu in het voorjaar - precies een jaar na het tekenen van de vrede - valt me op hoe onwaarschijnlijk mooi dit groene berglandschap is. Van wegen kun je nauwelijks spreken. Het zijn paden met gaten. Je voelt je een milkshake als je na een paar uur in de auto op de plek van bestemming bent. "De eerste dagen van ons bezoek slaap ik nauwelijks. Het is moeilijk om alle indrukken te verwerken. Het is mijn eerste bezoek aan een oorlogsgebied. Eigenlijk zou ik voor War Child al eerder op pad zijn gegaan. Georgië en Tsjetsjenië stonden op het programma, maar de situatie daar was te gevaarlijk voor een bezoek. Je gaat niet zomaar even naar de frontlinie."

"Het valt me op dat ik de leeftijden van de kinderen verkeerd inschat. Voortdurend schat ik ze op een jaartje of zeven à acht. En dan vertellen vrijwilligers van War Child me dat ze dertien of veertien zijn. Kinderen in dit land hebben een enorme achterstand. Dat stamt al van voor de oorlog. Ze zijn klein, matig gevoed en hebben zonder uitzondering slechte gebitten. In Peja bezoeken we een tuberculosehospitaal. Er verblijven kinderen met open TBC. Ik schrik. Verdient dit de naam ziekenhuis? Alles lekt en over de gang, die vol kuilen zit, kun je met geen fatsoen een bed verplaatsen. Voor de patiëntjes is ons bezoek een feest. Ze vreten ons bijna op!"

"Een ontroerend moment is het onthaal op een klein dorpsplein. Zonder dat ik daarvan op de hoogte was, hebben de schoolkinderen een nummer van mij ingestudeerd. Ze zingen het vol overgave, in het Albanees, begeleid door een vrijwilliger van War Child op gitaar. De tekst is heel toepasselijk: 'Vrij zijn!’.



Marco's bezoek aan Ingoesjetië

Samen met het team van War Child vertrok Marco op 18 november 2001 naar Ingoesjetië, een deelrepubliek van Rusland die grenst aan Tsjetsjenië. In dit land wonen zo'n 300.000 mensen. Er heerst hier al jaren een vreselijke oorlog waar, zoals in elke oorlog, de kinderen de gevolgen dagelijks van met zich meedragen.

Het was een hele indrukwekkende en spannende reis in allerlei opzichten. Ten eerste was hij ontzettend vermoeiend. We reisden vanaf Schiphol, waarna we in Frankfurt moesten overstappen en toen in Moskou nog een keer, voor een binnenlandse vlucht naar Ingoesjetië. Dat betekent een paar uurtjes vliegen, dan een uurtje wachten, weer een paar uurtjes vliegen en weer een uurtje wachten... En dan kom je de volgende ochtend helemaal gebroken aan, en begint meteen de eerste draaidag! Want alles werd uiteraard gefilmd, zodat ook hier iedereen kan zien hoe de situatie daar is.

Ik bezocht een tentenkamp, of eigenlijk een aantal tentenkampen,waar maar liefst 160.000 vluchtelingen uit de oorlog leven.

Ik heb met mijn eigen ogen gezien hoe ze leven en ook wat War Child allemaal doet. Er wordt daar best heel veel voor ze geregeld. Zelfs het scholenproject is door War Child gesponsord. Dit is niet gebruikelijk maar wel ontzettend fijn. Ik heb zelden kinderen gezien die zo graag naar school willen! Ze zijn ontzettend gemotiveerd, willen erg graag leren.

Ik heb gesproken met moeders van kinderen die getraumatiseerd waren. En die zijn zo blij en opgelucht dat het weer beter met hun kinderen gaat! Kinderen raken door de therapieën immers vaak hun nachtmerries en angsten kwijt. Ze durven weer te spelen, durven zichzelf weer te zijn. En dat is natuurlijk prachtig om te zien! Daar doe je het voor...

Je kunt er over lezen en je kunt er naar kijken. Maar als je daar tussen staat, met je voeten in de klei, dan maakt het zoveel meer indruk op je!Voor zover ik niet al enorm gemotiveerd was, word je dat wel na een reis als deze! Het is zo anders dan Kosovo. Als je ziet waar het afval allemaal terecht komt, als het een klein beetje regent wordt alles een modderpoel en daar moeten de kinderen dan tussen spelen. Wat halen moet uit kleine putjes, de sanitaire voorzieningen bestaan uit een gat in de grond met een houten barakje er omheen. Geen omstandigheden waar jij en ik het een paar maanden zouden volhouden. Laat staan drie jaar...

Er staan 12 tenten op een rij, waar drie keer per dag wordt lesgegeven. In Nederland geven ze meestal in twee blokken les, maar zo kunnen ze hier, via een heel strak schema, 1000 kinderen per week lesgeven. Daar word ik dan wel weer blij van, weet je. Dat dit gelukkig kan. Als je ook ziet wat die kinderen tekenen. Als je vraagt iets te tekenen waar ze bang van zijn of hebben meegemaakt dan zie je de meeste gruwelijke tekeningen, echt hele akelige dingen. Daar komt een kind niet zomaar bij, dat is echt eng. En als je ze vraagt wat ze het mooiste vinden, waar ze graag naar toe zouden willen, teken ze vaak bloemenvelden...



Verslag Eritrea

Woensdag 8 oktober werd de documentaire 'Vrede is niet genoeg' uitgezonden bij de Tros. Marco zei daags voor de uitzending het volgende in zijn mailing:

Deze documentaire is van consistentie minder heftig dan de docu over kindsoldaten, want deze keer laten we veel meer zien over War Child en de methodiek die gehanteerd wordt. Begrijp me niet verkeerd, deze kinderen hebben het beslist niet makkelijk, integendeel zelfs, maar de documentaire is gewoon minder zwaar. Het is hoe dan ook weer een documentaire geworden waarvan ik vind dat je hem beslist moet zien! Ben je woensdag a.s. om 22:00 niet in de gelegenheid om naar de Tros te kijken, neem het dan alsjeblieft op of laat iemand het voor je opnemen!

Hopelijk wordt het binnenkort herhaald voor al die mensen die het per ongeluk toch niet hebben kunnen zien. Het was een indrukwekkende, integere documentaire die een goed beeld geeft van wat er speelt in Eritrea en hoeveel positieve invloed War Child nu al op de duizenden kinderen in de vluchtelingenkampen aldaar heeft.

Doe samen met je klasgenoten of vrienden iets voor War Child

Als klas of School kunnen we ook een actie voor War Child houden! Bijvoorbeeld een concert, een expositie, een toneelstuk, een sponsorloop, een skeelerwedstrijd of een andere creatieve inzamelingsactie!



De nacht van acht voor War Child
Op maandag 22 september blijven de kinderen van basisschool de Rank in Hoorn 24 uur, dus dag en nacht, wakker voor War Child! De kinderen liggen letterlijk wakker van het onrecht dat hun leeftijdsgenootjes in oorlogsgebieden wordt aangedaan. Met deze ludieke lesmarathon hopen zij dan ook een steentje bij te dragen aan het verbeteren van de wereld. War Child wenst alle kinderen van de Rank een hele goede nacht en dag toe!

"Texel staat stil" voor War Child
De actie "Texel staat stil" heeft € 14.000 opgehaald voor War Child! Op 27 maart werd het eiland enkele minuten opgeschrikt door een kakafonie van geluiden. Op deze dag vroegen ruim 800 leerlingen van de scholengemeenschap De Hoge Berg aandacht voor het werk van War Child. Wegen werden afgesloten, sirenes loeidden en de klokken luidden. De leerlingen gingen deze dag aan de slag bij bedrijven en particulieren om hun verdiende loon af te staan aan War Child. Tevens legden de leerlingen een gigantische puzzel van 900 stukjes. War Child dankt alle leerlingen en docenten van De Hoge Berg voor hun grandioze actie!

Donateur worden

Je kunt War Child steunen door Friend van War Child te worden. Dit betekent dat je War Child iedere maand met een vast bedrag steunt. Dat kan al vanaf vijf Euro per maand. Als je wilt, ontvang je dan drie keer per jaar het nieuwsbulletin (waarvan de vormgeving, het drukwerk en papier gesponsord is) van War Child.



War Child Internationaal

War Child Nederland maakt deel uit van een netwerk van internationale hulporganisaties die dezelfde doelstelling hebben, namelijk hulp verlenen aan oorlogskinderen. De organisaties gebruiken allen de naam War Child en hetzelfde logo, maar zijn financieel, juridisch en operationeel onafhankelijk. War Child Engeland is als eerste opgericht, in 1993. War Child Nederland volgde in 1995.

War Child kantoor in Groot-Brittannië
War Child kantoor in Canada
War Child afvaardiging in Australië